«Όταν ο Θεός έβρεχε.... μυαλά, κάποιοι κρατούσαν-και δυστυχώς κρατούν ακόμη- ομπρέλες» !

Είναι λοιπόν…. να τραβάς τα μαλλιά σου - αν βέβαια έχεις - με αυτά που βλέπεις να γίνονται καθημερινά και με αυτούς που τα κάνουν. Μη νομίζεις ότι αυτά γίνονται κάπου μακριά, γίνονται στην Ελλάδα! Όχι κάπου αλλού, ή σε κάποια "υψηλά" κλιμάκια, γίνονται ακόμη και στον δικό σου δήμο δύσμοιρε και ευκολόπιστε πολίτη!

Διαχρονικά είναι τα παραδείγματα και δυστυχώς ουκ ολίγα. Αλλά ας πάρουμε μερικά μόνο από αυτά, τοπικού ενδιαφέροντος, ίσως τα πιο χαρακτηριστικά.

Υπάρχει, που λέτε, ένας νότιος δήμος της Αττικής, που, αν και καλλικρατικός, έχει την ... τύχη να διαφεντεύεται, λίγα χρόνια τώρα, από έναν… δηλωμένο προεκλογικά εχθρό του «Καλλικράτη», ο οποίος όμως μετεκλογικά..... τον εφαρμόζει, καθήμενος αναπαυτικά στον τοπικό θρόνο του! Απόλυα λογικός.... παραλογισμός θα μου πείτε. Όχι, η πραγματικότητα θα σας απαντήσω εγώ!

Σε αυτόν λοιπόν τον δήμο υπήρχαν και 3 παρατάξεις της αντιπολίτευσης, που εδώ και ένα χρόνο αποφάσισαν ομόφωνα και ενώθηκαν σε μία νέα, ενιαία και μεγάλη, ακολουθώντας ίσως τον προωθημένο λογισμό του ΒΟΟL, ότι 1+1+1 δεν κάνουν κατ’ ανάγκη 3, αλλά μπορεί και 4, και 5, κ.ο.κ. ! Σωστά θα έλεγε κάποιος .... που δεν κρατάει ομπρέλα, σκεφτόμενος και το παράδειγμα των πολλών ξεχωριστών σχοινιών, που όταν τα ενώσει κάποιος όλα μαζί σφιχτά ,φτιάχνει ακόμα και ένα γερό και ανθεκτικό .. παλαμάρι!

Όχι, σου λένε κάποιοι άλλοι λίγοι… που όμως κρατάνε σφιχτά την παλιά ομπρέλα τους ανα χείρας, αυτό δεν θα ισχύσει, γιατί είμαστε εμείς εδώ, καιροφυλακτούντες, με ένα.... μπουκάλι "δηλητήριο" ανά στόμα – SORRY, ανά χείρας ήθελα να πω - που θα φροντίσουμε με αυτό … να διαλύσουμε το παντοδύναμο παλαμάρι που έκαναν οι 3 τους, μιας και θέλουμε να πάρουμε πίσω το ένα σχοινί που θεωρούμε ακόμη ότι είναι.... ιδιοκτησία μας, για να μπορούμε έτσι να λύνουμε και να δένουμε με αυτό απο μόνοι μας, ότι μας αρέσει, όποτε μας αρέσει ! Ετσι νομίζουν…

Ακόμα σε αυτόν τον δήμο υπάρχει ένας - πολλά υποσχόμενος - αντιπολιτευόμενος νέος πολιτικός, που σε ότι κάνει, μα σε όποια δράση και να κάνει, βλέπουμε ξοπίσω του να τρέχει λαχανιασμένος ο... αφέντης της πόλης, να…… αντιγράψει ότι βλέπει για να κάνει και αυτός ακριβώς τα ίδια! Δεν αφήνει ο καψερός να του ξεφύγει απολύτως τίποτε από αυτά που κάνει ο περί ου ο λόγος νέος. Λογικό θα πει κάποιος που… κρατάει και αυτός την ομπρέλα του, αφού γνωρίζετε, ότι ο αφέντης της πόλης δουλεύει (για) τον λαό του.  Εξάλλου, θα πρόσθετε, μην ξεχνάτε, ότι σε αυτόν εδώ τον τόπο λένε ότι τα….. «αγαθά Κ(Λ)ΟΠΟΙΣ κτώνται»!

Εσείς, μετά απο αυτά, κάθεστε ακόμη στην καρέκλα σας, ή όχι; Καθήστε, καθήστε υπάρχει κάτι ακόμη σχετικό.... 

Τελευταίο παράδειγμα, τα ιατρεία του ΕΟΠΥΥ που βρίσκονται εδώ και χρόνια σε αυτόν τον δήμο. Ο υπόψη που λέτε φέρελπις νέος πολιτικός μπόρεσε και ξεσήκωσε "εν μια νυκτί" τον κόσμο της πολης για να διαμαρτυρηθούν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ αντάμα και ομόψυχα για να μη φύγουν αυτά τα ιατρεία από την πόλη του. Και πολύ καλά έκανε. Και ενώ στη συνέχεια, που λέτε, κατόρθωσε να πετύχει – και μπράβο του - να αποσπάσει μαγνητοσκοπημένη και δεσμευτική δήλωση του αρμόδιου υπουργού, ότι αυτά τα ιατρεία τελικά δεν θα φύγουν από την πόλη, ο άλλος, ο αφέντης της πόλης ντς, μια μόλις μέρα μετά, ….. ξαναξεσηκώνει τον κόσμο (του) για …. να μη φύγουν λέει τα ιατρεία από την πόλη, που όμως δεν θα φύγουν!!

Μη γελάτε με αυτό, περιμένετε να γελάσετε μαζί και με το άλλο, το τελευταίο που ακολουθεί:

Ετερος, όψιμα επανεμφανιζόμενος εκ της … κρύπτης του – ενόψει βλέπετε αυτών των άτιμων των εκλογών - κρατώντας και αυτός την … δική του παλαιά ομπρέλα ανά χείρας, «αναφώνησε», σαν ....παντογνώστης και ειδήμων, σε ένα δίκτυο κοινωνικής δικτύωσης, κάπως έτσι: Μη μασάτε λαέ, και μη σας κοροϊδεύουν! Αυτός ο νέος σας..... έστησε «παιχνίδι» με τον ΕΟΠΠΥ για να το παίξει  και να δείξει… κάπως! "Όσα δηλαδή δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια;"  του απάντησε εύστοχα κάποιος άλλος, που όμως δεν κρατούσε καμία ομπρέλα ανά χείρας και έδειχνε πως γνωρίζει καλά τους μύθους του εκπληκτικού Αισώπου!

Τώρα μπορείται ελεύθερα για να γελάσετε (ή να κλάψετε), όπως θέλετε, για όσο θέλετε, και καλά θα κάνετε!

Εγώ όμως θα πρέπει να πάω να προσευχηθώ, και να πω στον Θεούλη μου ως εξής:

"Υψιστε Κύριε, ο εν τοις Ουρανοίς, σε σένα πλέον απευθυνόμαστε, ως ύστατο καταφύγιο της απελπισίας μας: Αν εσύ δεήσεις και ακούσεις τις προσευχές μας, πρέπει να εξαφανίσεις παντελώς, εδώ και τώρα, αυτές τις καταραμένες ομπρέλες που κρατούν πάνω από τα κεφάλια τους αυτοί οι απίθανοι άνθρωποι σε τούτον εδώ το δύσμοιρο τόπο, οπότε και εμείς θα είμαστε σίγουροι, απολύτως σίγουροι, ότι θα ζήσουμε επιτέλους και θα δούμε την πολυπόθητη ΑΝΑΓΓΕΝΗΣΗ του.

Ευχαριστώντας σε προκαταβολικά, ευχόμαστε

ΑΜΗΝ και ΠΟΤΕ!"

Γ. Β.