Η Εφη τις προάλλες δεν έφαγε. Δεν ήταν η πρώτη φορά· και δεν ήταν η μόνη. Δεκάδες φοιτητές που διαμένουν στη Φοιτητική Εστία του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου συχνά φεύγουν από το εστιατόριο νηστικοί.
Δικαιούνται να σερβιριστούν μισή ώρα πριν από το τέλος κάθε γεύματος. Αφού όλοι οι υπόλοιποι φοιτητές έχουν τελειώσει το φαγητό τους. Ο λόγος; «Δεν έχουμε κωδικούς. Είμαστε όλοι από τμήματα του ΤΕΙ Αθηνών και μας είπαν ότι όσο οι σχολές μας δεν πληρώνουν την κάρτα σίτισης, θα τρώμε τελευταίοι, ό,τι περισσεύει. Συχνά δεν περισσεύει τίποτα», λέει η 20χρονη Εφη. Είναι φοιτήτρια του Τμήματος Ιατρικών Εργαστηρίων, κατάγεται από το Ναύπλιο και είναι μία από τους 500 οικότροφους της ΦΕΕΜΠ.
Ο Φώτης, η Εφη και ο Βασίλης ζουν αντιμέτωποι με το... θηρίο της ΦΕΕΜΠ και αντιμετωπίζουν με χιούμορ την έλλειψη φαγητού, ζεστού νερού και θέρμανσης. Διαμαρτύρονται όμως για το Ιντερνετ Η ανεπαρκής σίτιση των φοιτητών που διαμένουν στην εστία-μαμούθ είναι το πρώτο από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι οικότροφοι φοιτητές.
Ξέφραγο αμπέλι
Το δεύτερο πρόβλημα το διαπιστώνει κανείς περιηγούμενος ανενόχλητος στους ορόφους του παλιού κτηρίου. «Δεν υπάρχει θυρωρός να ρωτήσει ποιος είσαι εσύ και πού πας», λέει ο Δημήτρης, φοιτητής στο ΤΕΙ Πειραιά, με καταγωγή από τα Γιάννενα. Οι φοιτητές λένε ότι ο χώρος φυλάσσεται από δύο φύλακες. Συνήθως όμως στην είσοδο δεν υπάρχει κανείς. Ιστορίες για σπασμένες πόρτες, για διαρρήξεις σε δωμάτια. Ολοι ξέρουν ότι εδώ μένουν και κάποιοι που δεν είναι φοιτητές. Υποπτοι ή όχι, τα στοιχεία τους δεν είναι καταγεγραμμένα πουθενά. Η Μαρία και η Ελενα αποφεύγουν να περιφέρονται στην Εστία μόνες το βράδυ. «Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι αυτές οι φτηνές κλειδαριές, σε συνδυασμό με την καρέκλα που βάζω πίσω από την πόρτα, θα με προστατεύσουν αν κάποιος προσπαθήσει να μπει στο δωμάτιό μου», λέει η Μαρία. Το προσωπικό της Εστίας έχει αποδεκατιστεί. Τέσσερις υπάλληλοι προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα.
Στον 6ο όροφο ο Λεωνίδας πάει για μπάνιο κρατώντας στο χέρι την πετσέτα του και κουβαλώντας τη συσκευή του ντους. «Τις κλέβουνε από τα μπάνια», εξηγεί, «γι' αυτό κι εγώ αγόρασα τη δική μου».
Το νερό στον 6ο όροφο είναι χλιαρό. Στον 7ο σχεδόν χλιαρό. Στον 8ο δεν έχει νερό. «Υπάρχουν διαρροές σε όλο το κτήριο. Τα υδραυλικά είναι παλιά και συχνά το νερό δεν φτάνει στους τελευταίους ορόφους», λέει ο Φώτης. «Ανοίγουμε τις βρύσες και περιμένουμε να έρθει το νερό», λένε οι ένοικοι του 8ου. Τις προάλλες έτσι πλημμύρισε ένας ολόκληρος όροφος. Ενας φοιτητής περίμενε να έρθει το νερό και αποκοιμήθηκε. Το σιφόνι ήταν βουλωμένο και το νερό πέρασε στο δωμάτιο του κάτω ορόφου από τους σπασμένους σωλήνες του καλοριφέρ· του παγωμένου καλοριφέρ. «Ο συντηρητής μάς είπε ότι έχει να γίνει συντήρηση στον καυστήρα από το 1973, όταν λειτούργησε πρώτη φορά», λένε οι φοιτητές. Ευτυχώς προμηθεύτηκαν σόμπες. Δυστυχώς υπάρχει πρόβλημα με την τάση του ρεύματος σε ολόκληρο το κτήριο. «Αν σε τρία δωμάτια που βρίσκονται στη σειρά έχουμε αναμμένες τις σόμπες, πέφτει το ρεύμα. Κάθε φοιτητής δικαιούται μέχρι 600 Watt. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να δουλεύει η τηλεόραση, το ψυγείο και η σόμπα ταυτόχρονα», εξηγεί ο Φώτης. «Αν το ρεύμα κοπεί Παρασκευή, πρέπει να περιμένουμε μέχρι τη Δευτέρα για να έρθει ηλεκτρολόγος και να ξεκλειδώσει τον ηλεκτρολογικό πίνακα». «Λίγος ρομαντισμός δεν βλάπτει. Ανάβουμε τα κεριά. Αρκεί να μην έχει κλειστεί κάποιος στο ασανσέρ. Εχει συμβεί...» λέει ο αισιόδοξος Κρητικός της παρέας, ο Βασίλης. «Δεν είναι προβλήματα αυτά που αναφέρθηκαν. Πρόβλημα είναι να μη σε δεχτούν. Να μην έχεις πού να μείνεις. Ετσι συνέβη με έναν φίλο μου. Οι γονείς του έχουν εισόδημα κάτω των 7.000 ευρώ. Αναγκάστηκε να πάει στην Κρητική Εστία, να πληρώνει δηλαδή 250 ευρώ το μήνα!» Κι όμως, υπάρχουν πάνω από 100 κενά δωμάτια.
Η εγκατάλειψη σε όλο της το μεγαλείο στη φοιτητική Εστία του ΕΜΠ. Κι όμως, εκεί στεγάζονται νέα παιδιά που προσπαθούν να σπουδάσουν κάτω από συνθήκες που προσβάλλουν κάθε έννοια αξιοπρέπειας
Μπροστά σε όλα αυτά τα προβλήματα, το Ιντερνετ φαντάζει πολυτέλεια. Κι όμως, μία από τις μεγαλύτερες φοιτητικές εστίες στην Ελλάδα δεν έχει Wi-Fi. Οι φοιτητές κατεβαίνουν με τις σόμπες τους και τα λάπτοπ στο ισόγειο. Ιντερνετ έχει μόνο στο αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο. Ευτυχώς υπάρχει κι αυτό. Βολεύονται μ' αυτό. Οσο μπορεί να βολευτεί κάποιος που κάθεται σε έναν τρύπιο καναπέ χωρίς μαξιλάρια. «Ολα μπορώ να τα αντέξω, εκτός από την έλλειψη Ιντερνετ», λέει ο Βασίλης. «Ακόμα και τη μούχλα στο δωμάτιό σου;» τον ρωτάει η Εφη. «Δεν μυρίζει τόσο πολύ πια», της απαντάει ο ίδιος. «Νομίζεις ότι δεν μυρίζει. Απλώς το έχεις συνηθίσει», του λέει γελώντας η Εφη. «Δεν σ' το λέμε, για να μη σε προσβάλουμε».
Αθλιο κτήριο
«Η ΦΕΕΜΠ είναι μια απόβλητη εστία. Παλιότερα τα προβλήματά της ήταν το μπαλάκι μεταξύ του ΕΜΠ και του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας.
Τώρα ο πρύτανης κάνει σοβαρές προσπάθειες αναβάθμισης της Εστίας», λέει ο Παναγιώτης Μανούρης, διευθύνων σύμβουλος του Ιδρύματος Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης (πρώην ΕΙΝ), το οποίο συνδιαχειρίζεται την Εστία με το ΕΜΠ. «Εμείς έχουμε την οικονομική διαχείριση της Εστίας και το ΕΜΠ τη διοίκηση. Πρόκειται για ένα άθλιο κτήριο», παραδέχεται ο κ. Μανούρης. «Στεγάζονται σ' αυτό παιδιά χαμηλότερων εισοδημάτων, τα οποία έχουν δίκιο! Το κτήριο πρέπει να επισκευαστεί ολόκληρο. Επί των ημερών μου, κάτι τέτοιο δύσκολα θα γίνει. Ωστόσο δεν υπάρχει φόβος να κλείσει η Εστία. Ούτε υπάρχει θέμα υποβάθμισης. Κλείσαμε τα μαγειρεία, για υγειονομικούς λόγους, και τα παιδιά σιτίζονται από την Εστία του Μετσόβιου. Για τα παιδιά που δεν σιτίζονται υπαίτιο είναι το ΤΕΙ».
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΖΑΒΕΛΛΑ, enet